afrontar

afrontar
afrontar
Se conjuga como: amar
Infinitivo:
Gerundio:
Participio:
afrontar
afrontando
afrontado
   
Indicativo
  presente imperfecto pretérito futuro condicional
yo

él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.
afronto
afrontas
afronta
afrontamos
afrontáis
afrontan
afrontaba
afrontabas
afrontaba
afrontábamos
afrontabais
afrontaban
afronté
afrontaste
afrontó
afrontamos
afrontasteis
afrontaron
afrontaré
afrontarás
afrontará
afrontaremos
afrontaréis
afrontarán
afrontaría
afrontarías
afrontaría
afrontaríamos
afrontaríais
afrontarían
Tiempos compuestos comunes
  pretérito perfecto pluscuamperfecto futuro perfecto condicional perfecto
yo

él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.
he afrontado
has afrontado
ha afrontado
hemos afrontado
habéis afrontado
han afrontado
había afrontado
habías afrontado
había afrontado
habíamos afrontado
habíais afrontado
habían afrontado
habré afrontado
habrás afrontado
habrá afrontado
habremos afrontado
habréis afrontado
habrán afrontado
habría afrontado
habrías afrontado
habría afrontado
habríamos afrontado
habríais afrontado
habrían afrontado
Subjuntivo
  presente imperfecto futuro
yo

él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.
afronte
afrontes
afronte
afrontemos
afrontéis
afronten
afrontara o afrontase
afrontaras o afrontases
afrontara o afrontase
afrontáramos o afrontásemos
afrontarais o afrontaseis
afrontaran o afrontasen
afrontare
afrontares
afrontare
afrontáremos
afrontareis
afrontaren
Imperativo
  presente        
(yo)
(tú)
(usted)
(nosotros)
(vosotros)
(ustedes)
-
afronta
afronte
afrontemos
afrontad
afronten
       

Wordreference Spanish Conjugations Dictionary. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу
Sinónimos:

Antónimos:

Mira otros diccionarios:

  • afrontar — ‘Hacer frente o enfrentarse [a algo]’: «Intrépido, afrontó sin vacilar riesgos y peligros» (Salvador Ecuador [Ec. 1994]). No debe confundirse con afrentar (‘ofender’; → afrentar(se)) …   Diccionario panhispánico de dudas

  • afrontar — v. tr. 1. Fazer afronta a. 2. Amesquinhar. 3. Envergonhar. 4. Enrubescer. 5. Abafar. 6. Importunar. 7. Arrostar com. • v. pron. 8. Encolerizar se. 9. Envergonhar se. 10. Defrontar se. 11. Sobrepujar …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • afrontar — verbo transitivo 1. Hacer (una persona) frente [a un enemigo, una dificultad o una responsabilidad]: Afrontó los exámenes con preocupación. Afrontan las elecciones con moral de victoria. Afrontaré la verdad con espíritu sereno …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • afrontar — (Del lat. *affrontāre, de frons, frontis, frente). 1. tr. Poner cara a cara. 2. Hacer frente al enemigo. 3. Hacer cara a un peligro, problema o situación comprometida. 4. desus. Poner una cosa enfrente de otra. Era u. t. c. intr.) 5. desus.… …   Diccionario de la lengua española

  • afrontar — (Del lat. affrontare < frons, frontis, frente.) ► verbo transitivo 1 Hacer frente a un enemigo, peligro o responsabilidad. SINÓNIMO desafiar ► verbo transitivo/ intransitivo 2 Poner una cosa frente a otra. SINÓNIMO encarar ► verbo transitivo 3 …   Enciclopedia Universal

  • afrontar — {{#}}{{LM A01057}}{{〓}} {{ConjA01057}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynA01074}} {{[}}afrontar{{]}} ‹a·fron·tar› {{《}}▍ v.{{》}} {{♂}}Referido a una situación difícil,{{♀}} plantarle cara o hacerle frente: • Afrontó el peligro con gran valor.{{○}}… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • afrontar — (v) (Intermedio) intentar resolver una situación complicada o un problema de manera directa Ejemplos: Durante el ataque afrontó el peligro con gran coraje. La economía internacional debe afrontar la crisis. Sinónimos: enfrentarse, encarar …   Español Extremo Basic and Intermediate

  • afrontar — v tr (Se conjuga como amar) Hacer frente a una situación que representa algún peligro, problema, dificultad o responsabilidad: Las radiodifusoras afrontaban diversos problemas técnicos , afrontar la crisis, Afrontaron la enfermedad de su hijo con …   Español en México

  • afrontar — afrounta affronter; provoquer; bafouer; braver; attaquer; faire un affront. S afrontar : s attaquer …   Diccionari Personau e Evolutiu

  • afrontar — Es hacer frente a algo: El Gobierno afrontará el problema con resolución . Confrontar es comparar, cotejar una cosa con otra, especialmente escritas (DRAE). Enfrentar es malquistar una persona con otra , ponerlas frente a frente y también hacer… …   Diccionario español de neologismos

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”